Ένα βιβλίο το οποίο γράφτηκε από τον Έκτορ
Μαλό (Hector-Henri Malot). Ένας διάσημος συγγραφέας με πολύ ταλέντο. Άφησε
πολλά βιβλία μετά το θάνατό του, τα οποία μέχρι και σήμερα διαβάζονται από
ανθρώπους όλων των ηλικιών. Το βιβλίο «Χωρίς οικογένεια» είναι μυθιστόρημα, το
οποίο θίγει ένα θέμα, το θέμα της υιοθεσίας, αλλά και της δουλείας από ανήλικα
παιδιά και την πώληση ενός παιδιού. Ο μεταφραστής του βιβλίου καθώς είναι
γαλλικό βιβλίο είναι η Μυρτώ Μαυράκου. Το βιβλίο εκδόθηκε στην Αθήνα, το
2006. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα χωριό της Γαλλίας, το Σάβανο. Ο Ρεμί,
ένα παιδί οχτώ χρονών, ανακαλύπτει πως η γυναίκα που τον μεγαλώνει στοργικά δεν
είναι η πραγματική του μητέρα. Όταν ο άντρας της τον πουλάει σε έναν πλανόδιο
θεατρίνο, θα αρχίσουν τα βάσανα και οι περιπέτειες και ο μικρός Ρεμί θα βρεθεί
να ταξιδεύει με έναν παράξενο θίασο δίνοντας υπαίθριες παραστάσεις. Ταξιδεύοντας
σε πόλεις και χωριά έρχεται αντιμέτωπος με την κακία των ανθρώπων. Κάποιοι
όμως, φωτεινές εξαιρέσεις σε ένα σκοτεινό και βίαιο κόσμο, θα του
συμπαρασταθούν και θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει τις δυσκολίες που
αντιμετωπίζει. Καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της πορείας, θα διακατέχεται πάντα
από τη λαχτάρα να ανακαλύψει τους χαμένους του γονείς. Ο Ρεμί είναι ένα παιδί,
το οποίο δεν έχει κανένα στον κόσμο, παρά την κυρία Μπαρμπαρίνα, την οποία την
έχει σαν μαμά του. Την αγαπάει πολύ και φαίνεται να είναι τρυφερός. Είναι
στεναχωρημένος που δε είναι μαζί της για μία μεγάλη χρονική περίοδο της ζωής
του. Στη συνέχεια, θα αγαπήσει το Βιτάλι, όπως και τα κατοικίδιά του. Η κυρία
Μπαρμπαρίνα, είναι μία γυναίκα, η οποία φαίνεται να αγαπάει τον Ρεμί, σαν δικό
της παιδί. Σε αντίθεση, με τον άντρα της, που τον πουλάει στον Βιτάλι
για να βγάλει λεφτά. Ο Βιτάλι είναι ένας θεατρίνος, ο οποίος έχει παρελθόν με
τη μουσική. Ενώ στην αρχή δεν ήθελε τον Ρεμί, στην συνέχεια θα φανούν τα
πραγματικά συναισθήματά του προς αυτόν. Τέλος, τα κατοικίδιά του, αλλά και ο
θίασος σου: τρεις σκύλοι και μία μαϊμού από την αρχή δείχνουν το ταλέντο τους
και συμπεριφέρονται σαν κανονικοί άνθρωποι. Το βιβλίο αυτό είναι πολύ ωραίο, το
οποίο σου μαθαίνει πολλά πράγματα: την τρυφερότητα, την αγορά ενός παιδιού, την
πραγματική αγάπη κλπ. Τα σημεία που μου άρεσαν περισσότερο, αλλά με συγκίνησαν
κιόλας είναι η στιγμή που ο Ρεμί αναγκάζεται να φύγει από το χωριό του, χωρίς
φυσικά να το θέλει και χωρίς να αποχαιρετήσει την «μητέρα» του. Άλλη μία σκηνή,
είναι που ο Βιτάλι πεθαίνει από κρυοπάγημα, αλλά και από την φυματίωση που τον
βασάνιζε αρκετό καιρό. Η τελευταία σκηνή που μου άρεσε είναι όταν ο Ρεμί
μαθαίνει για τους γονείς του, μόλις έχει πεθάνει ο Βιτάλι. Αυτό το βιβλίο μου
προκάλεσε έντονα συναισθήματα, καθώς κατάλαβα τη σημασία της ζωής, πως
μπορεί να σου συμβεί κάτι άσχημο, αλλά σε περιμένει κάτι καλύτερο! Τέλος,
το προτείνω σίγουρα στους συμμαθητές μου, διότι είναι ένα βιβλίο με πολλά
μηνύματα και διδάγματα.
Χατζηβασιλείου Εμμανουέλα